Degeneracja dysków kręgosłupa.
Krążek międzykręgowy potocznie dysk (łac. discus intervertebralis) , inaczej tarcza międzykręgowa, – struktura kręgosłupa występująca między trzonami kręgów i zbudowana z jądra miażdżystego (gęste galaretowate wypełnienie) otoczonego 
pierścieniem włóknistym. Pierścień włóknisty tworzą przebiegające naprzemiennie skośne włókna kolagenowe i elastylowe. Pierścień ten jest znacznie grubszy w części przedniej, cieńszy zaś w tylnej, gdzie najczęściej ulega uszkodzeniom (dyskopatia, lumbago). Wraz z dwoma sąsiednimi kręgami tworzy segment ruchowy kręgosłupa. Właściwie uwodnione jądro miażdżyste zapewnia segmentowi ruchowemu elastyczność i umożliwia przenoszenie znacznych obciążeń. Pierścień włóknisty natomiast zapobiega jego przemieszczeniom.
Jądro miażdżyste (nucleus pulposus) obejmuje jedynie 15% całkowitej masy krążka, lecz jest to wystarczająca ilość płynu aby pozwolić dyskowi działać hydraulicznie – za każdym razem kiedy zmienia się nachylenie jednego z trzonów kręgu względem sąsiedniego kręgu, jądro miażdżyste odpowiednio się odkształca, wybrzuszając elastyczny pierścień włóknisty (annulus fibrosus) z jednej strony. Twarde elastyczne włókna tkanki łącznej, z których składa się pierścień włóknisty, łączą każdy krążek międzykręgowy z trzonami kręgów powyżej i poniżej. Biegną one nawet od krążka do kości. Dlatego właśnie krążek międzykręgowy nigdy nie „ślizga się”. Może on jedynie przerwać się, wysączając część żelowego jądra miażdżystego przez osłabiony pierścień włóknisty lub ulec zwyrodnieniu.
Tak jak inne rodzaje tkanki łącznej, krążki międzykręgowe również posiadają żywe komórki, które do przetrwania potrzebują substancji odżywczych i wytwarzają zbyteczne produkty przemiany materii, które muszą być usuwane. Brak jest w nich natomiast, przynajmniej po przekroczeniu 25 roku życia, komórek krwi. Łożyska włośniczkowe, które obsługują krążki międzykręgowe kiedy jesteśmy młodzi, zostają utracone jako naturalny efekt starzenia.
Funkcje
Krążek międzykręgowy pełni jednocześnie funkcję amortyzatora kręgosłupa i zapewnia mu ruchomość (jak łożysko ślizgowe). Umożliwia zgięcie, prostowanie, ruchy boczne i obrotowe kręgosłupa. Dzięki dyskom kręgi nie ocierają się o siebie.
Degeneracja dysków kregosłupa.
Zdrowy dysk jest odpowiedni nawodniony, posiada odpowiednio dużą ilość cząsteczek białka zwanych kolagenem, jest odpowiedniej wysokości ,jest odpowiednio ukrwiony. Z wiekiem i czasem ale także pod wpływem 
ponadnormatywnych oddziaływań fizjologicznych i biomechanicznych ulega uszkodzeniu czyli degeneracji. Degeneracja dysku może obejmować takie patologiczne elementy jak:
– dehydrtacja
– obniżenie
-uwypuklenie
-pęknięcie
– zmiana struktury powierzchniowej, zmiany zwyrodnieniowe,
Z wiekiem i w wyniku przeciążeń elastyczność krążków międzykręgowych maleje i mogą powstawać uszkodzenia (pęknięcia) pozwalające na przemieszczanie się całości lub części jądra miażdżystego (dyskopatia) oraz powstanie jego przepukliny, która może powodować przemieszczanie się go do korzeni rdzeniowych. W zależności od stopnia zaawansowania dyskopatii (stopnia rozerwania pierścienia włóknistego oraz ilości substancji galaretowatej wydostającej się do kanału kręgowego) wyróżnia się trzy etapy chorobowe:
a) wypuklina krążka międzykręgowego,
b) przepuklina krążka międzykręgowego,
c) sekwestracja krążka międzykręgowego.
W dyskopatii w przypadku wyraźnego modelowania rdzenia kręgowego w rezonansie magnetycznym lub tomografii komputerowej, albo gdy wywołuje ona zespół korzeniowy, stosuje się fenestrację, tzn. wycięcie tego fragmentu jądra miażdżystego.
Diagnostyka:
-MRI
-TK
-RTG
-badania krwi
Leczenie
Leczenie zmian degeneracyjnych jest stosunkowo skomplikowane. W pierwszej kolejności należy ustali czy powstałe zmiany maja charakter fizjologiczny, biomechaniczny czy mieszany. W tym celu wykonuje się szereg badań: badania krwi, diagnostyka obrazowa.
W zależności od wieku pacjenta, wiadomo im dalej w las tym trudniejsze staje się odwrócenie zmian chorobotwórczych niemniej jednak w niektórych przypadkach istnieje możliwość wyleczenia dolegliwości bólowych związanych z degeneracja dysków oraz cofnięcie i przywrócenia właściwości fizjologicznych i biomechanicznych dysku.
Zajmujemy się kompleksowym leczeniem wyżej wymienionych objawów i urazów.
Leczenie wykonujemy nieoperacyjnie według opracowanego schematu leczenia bólów kręgosłupa. Często uraz w obrębie dysku zaczyna się niewinnie, od niewielkich okresowych dolegliwości, to właśnie na tym etapie najlepiej zareagować i udać się do specjalisty specjalizującego się w leczeniu bólów kregosłupa , w naszej placówce jest nim Marcin Rosadziński, w celu zdiagnozowania zaczynającego się problemu i wyeliminowania zagrożenia skutkującego pogorszeniem się stanu zdrowia. W początkowej fazie urazu charakteryzującego się niewielkimi dolegliwościami leczenie jest łatwiejsze, szybsze i skuteczniejsze. W przypadku „przespania” początkowej fazy urazu i doprowadzenia stanu zdrowia do występowania silnych bólów , lub/i bólów promieniujących do kończyn, jest również możliwość leczenia zachowawczego czyli nieoperacyjnego z uzyskaniem bardzo dobrych rezultatów, w postaci bez bólowego, w pełni mobilnego funkcjonowania. Niemniej jednak leczenie w takiej fazie jest dłuższe i skomplikowane trwające od 2 do 6 tygodni. Można zauważyć, iż takie leczenie i tak jest krótsze od leczenia operacyjnego nawet tego mało inwazyjnego czyli np. Mikrodiscektomii i termokoalgulacji. Leczenie pooperacyjne czyli rehabilitacja, która jest potrzebna pacjentowi w większym lub mniejszym stopniu po operacji trwa od 2 do nawet kilkunastu tygodni. Leczenie operacyjne to zawsze interwencja chirurgiczna, która niesie ze sobą ryzyko powikłań i dlatego jest unikana przez pacjentów (i słusznie), do wyczerpania wszystkim możliwych nieoperacyjnych metod.
Po zdiagnozowaniu problemu wykonywane jest leczenie, które powinno skupić się na wyeliminowaniu przyczyny urazu oraz zabezpieczyć przed nawrotem stanu chorobowego, a nie tylko zaleczeniu objawów np. w postaci podawania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Na bóle kręgosłupa nie ma jednej cudownej tabletki lub jednego super ćwiczenia, które w prosty sposób wyleczy skomplikowany uraz. Pacjent, który przyzwyczajony jest do leczenia pigółkowego ( czyli zastosowania jednej tabletki) często spodziewa się, iż istnieje jeden magiczny lek , jeden sposób na wyleczenie urazu kręgosłupa. Niestety tak samo jak wiele jest czynników wywołujących uraz, tak też leczenie jest wieloczynnikowe i opiera się na wielu zastosowanych metodach: fizjologicznych, biomechanicznych, farmakologicznych. Niemniej jednak w przypadku właściwej diagnozy i dobrze dobranemu leczeniu, możliwe jest wyleczenie zdecydowanej większości urazów.
Zapraszamy na konsultację.