Skorzystaj z metody nieoperacyjnej leczenia bólów kręgosłupa i przepukliny dysku. Leczymy nawet te przypadki które zostały zakwalifikowane do operacji i które przeszły leczenie rehabilitacyjne bez rezultatów; w tych przypadkach osiągamy stany bez bólowe z możliwością normalnego komfortowego funkcjonowania. W każdym przypadku w pierwszej kolejności powinny być wykorzystane wszystkie możliwe sposoby leczenia nieoperacyjnego. W tamtym roku na ponad 1000 osób z bólami kregosłupa leczonych w naszych placówkach tylko kilka osób zakończyło lecznei bez zadowalających efektów. W wyleczonych przypadkach znajdują się także osoby zakwalifikowane do operacji z silnymi bólami i przepuklinami dysków, u których standardowe leczeni nie przynosiło rezultatu. Z racji tego, że przyjmujemy prywatnie większość pacjentów która do Nas trafia to „trudne” przypadki; są to Pacjenci, którzy wcześniej byli u lekarza ogólnego, neurologa, ortopedy, rehabilitacji NFZ i prywatnych terapeutów i jeżeli to nie pomogło to trafiają do Nas, te przypadki leczymy z wysoką skutecznością więc można powiedzieć, że leczymy przypadki uznane za niemożliwe do wyleczenia drogą nieoperacyjną. W tych przypadkach uzyskuje stan w większości całkowicie bez bólowy i mobilny tzn. Pacjent może normalnie funkcjonować bez konieczności przyjmowani leków i wykonywania operacji. Warto skorzystać z takiego sposobu leczenia, jeżeli ktoś jest zakwalifikowany do operacji kręgosłupa. trzeba zauważyć, iż wykonywane przez Nas leczenie jest bardziej komfortowe dla Pacjenta, nie niesie ryzyka komplikacji i jest szybsze. Czas wykonywanego przez Nas leczenia w przypadku silnej przepukliny dysku zakwalifikowanej do operacji to około 3 tygodni więc szybciej od postępowania operacyjnego, gdzie czas zabiegu plus rehabilitacja to od 4 do około18 tygodni.
Przepuklina krążka międzykręgowego.
Przepuklina krążka międzykręgowego to potoczna nazwa przepukliny jądra miażdżystego tarczy międzykręgowej kręgosłupa. Polega na uwypukleniu jądra miażdżystego wraz z pęknięciem pierścienia włóknistego, co powoduje ucisk i drażnienie korzeni rdzeniowych, rdzenia kręgowego lub innych struktur kanału 
kręgowego. Mechanizm drażnienia jest dwojaki. Po pierwsze dolegliwości bólowe powodowane są przez ucisk mechaniczny. Drugim elementem mogącym wywoływać bodźce bólowe jest niskie pH jądra miażdżystego spowodowane ubogą w tlen przemianą materii, a także towarzyszący stan zapalny oraz obrzęk struktur okalających i uciskanych.
Budowa krążka międzykręgowego
Jest to element kręgosłupa występujący między trzonami kręgów, mający funkcję amortyzująca i zapewniająca kręgosłupowi ruchomość. Potocznie dysk (łac. discus intervertebralis) zbudowany jest z jadra miażdżystego otoczonego pierścieniem włóknistym. Pierścień włóknisty tworzą przebiegające naprzemiennie skośne włókna kolagenowe i elastynowe. . Właściwie uwodnione jądro miażdżyste zapewnia segmentowi ruchowemu elastyczność i umożliwia przenoszenie znacznych obciążeń. Pierścień włóknisty natomiast zapobiega jego przemieszczeniom. Jest to struktura bardzo trwała i wytrzymała na obciążenia, jednocześnie plastyczna.
Mechanizm występowania czyli jak dochodzi do przepukliny dysku.
Żywe komórki w tkance łącznej, z których zbudowany jest dysk potrzebują do przetrwania substancji odżywczych i wytwarzają zbyteczne produkty przemiany materii, które muszą być usuwane. Jednak proces ten nie jest jeszcze do końca poznany. Brak jest w nich natomiast, przynajmniej po przekroczeniu 25 roku życia, komórek krwi. Łożyska włośniczkowe, które obsługują krążki międzykręgowe kiedy jesteśmy młodzi, zostają utracone jako naturalny efekt starzenia. Nieliczne komórki zarówno jądra miażdżystego jak i pierścienia włóknistego są bardzo wrażliwe na obniżone stężenie tlenu, podczas gdy krążek międzykręgowy jest strukturą wakuolarną (nie zawiera naczyń krwionośnych), odżywianie odbywa się poprzez dyfuzję z naczyń położonych w sąsiedztwie blaszek granicznych. Dlatego łatwo dochodzi do lokalnego wzrostu pH[1], co powoduje najpierw spadek aktywności mitotycznej, a z czasem martwicę i włóknienie[2]. Obecnie przyjmuje się, że pierwszorzędne znaczenie w procesie zwyrodnieniowym krążka międzykręgowego, a co za tym idzie w konsekwencji przepuklinie krążka międzykręgowego, mają zaburzenia troficzne.
Diagnostyka.
-MRI
-TK
-testy neurologiczne, funkcjonalne
Objawy
Objawy przepukliny dyskowej zależą od umiejscowienia zajętego obszaru inaczej poziomu kręgosłupa. Miedzy innymi mogą wystąpić :
– silny ból okolicy zajętego obszaru
– kujące bóle
– silne spięcie mięśni zajętego obszaru
– drętwieni i bóle promieniujące do kończyn, parestezje i drętwienia, zaburzenia czucia w różnych miejscach
– obszary odnerwione
– ograniczenie ruchomości w odcinku kręgosłupa oraz w obrębie kończyn
– osłabienie siły mięśniowej
– problemy z poruszaniem się
– w związku z silnym spięciem mięśni charakterystyczne wygięcie kręgosłupa w S
– może wystąpić niedowład mięśni
Leczenie:
Leczenie przepukliny jest bardzo trudne. Jest możliwe wyleczenie znacznej grupy przypadków przepukliny dyskowej bez konieczności wykonania operacji.
Należy ustalić dokładną przyczynę urazu. Na wczesnym etapie, przed wykonaniem zdjęciem RTG lub MRI, a po wykonaniu testów odruchowych, można rozpocząć elementy leczenia. Leczenie nie powinno opierać się tylko i wyłącznie na podawaniu leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, zacznie bardziej korzystne dla Pacjenta jest leczenie wieloczynnikowe takie jak schemat Rosadzisńskiego®
Zajmujemy się kompleksowym leczeniem wyżej wymienionych objawów i urazów.Leczenie wykonujemy nieoperacyjnie według opracowanego schematu leczenia bólów kręgosłupa. Często uraz zaczyna się niewinnie, od niewielkich okresowych dolegliwości, to właśnie na tym etapie najlepiej zareagować i udać się do specjalisty specjalizującego się w leczeniu bólów kregosłupa , w naszej placówce jest nim Marcina Rosadziński, w celu zdiagnozowania zaczynającego się problemu i wyeliminowania zagrożenia skutkującego pogorszeniem się stanu zdrowia. W początkowej fazie urazu charakteryzującego się niewielkimi dolegliwościami leczenie jest łatwiejsze, szybsze i skuteczniejsze. W przypadku „przespania” początkowej fazy urazu i doprowadzenia stanu zdrowia do występowania silnych bólów , lub/i bólów promieniujących do kończyn istnieje również możliwość leczenia zachowawczego, czyli nieoperacyjnego z uzyskaniem bardzo dobrych rezultatów w postaci bez bólowego w pełni mobilnego funkcjonowania. Niemniej jednak leczenie w takiej fazie jest dłuższe i skomplikowane trwające od 2 do 6 tygodni. Można zauważyć, iż takie leczenie i tak jest krótsze od leczenia operacyjnego, nawet tego mało inwazyjnego, czyli np. Mikrodiscektomii i termokoalgulacji. Leczenie pooperacyjne czyli rehabilitacja, która jest potrzebna pacjentowi w większym lub mniejszym stopniu po operacji trwa od 2 do nawet kilkunastu tygodni. Leczenie operacyjne to zawsze interwencja chirurgiczna, która niesie ze sobą ryzyko powikłań i dlatego jest unikana przez pacjentów (i słusznie), do wyczerpania wszystkich możliwych nieoperacyjnych metod. Po zdiagnozowaniu problemu wykonywane jest leczenie, które powinno skupić się na wyeliminowaniu przyczyny urazu oraz zabezpieczyć przed nawrotem stanu chorobowego, a nie tylko zaleczeniu objawów np. w postaci podawania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Na przepuklinę dysku nie ma jednej cudownej tabletki lub jednego super ćwiczenia, które w prosty sposób wyleczy skomplikowany uraz. Niestety tak samo jak wiele jest czynników wywołujących uraz, tak też leczenie jest wieloczynnikowe i opiera się na wielu zastosowanych metodach: fizjologicznych, biomechanicznych, farmakologicznych. Niemniej jednak w przypadku właściwej diagnozy i dobrze dobranemu leczeniu, możliwe jest wyleczenie zdecydowanej większości urazów do zmniejszenia, bądź całkowitego wyeliminowania dolegliwości bólowych. Istnieje pewna grupa pacjentów, u których konieczne będzie wykonie leczenia operacyjnego. W takiej sytuacji i tak wskazane jest w pierwszej kolejności podjęcie leczenia zachowawczego czyli nie operacyjnego, które przygotuje pacjenta do operacji i przyspieszy proces rekonwalescencji.
Zapraszamy na konsultację.
Ishihara H, Urban JP. Effects of low oxygen concentrations and metabolic inhibitors on proteoglycan and protein synthesis rates in the intervertebral disc. „J Orthop Res”. 17 (6), s. 829-35, 1999.
Urban JP, Roberts S. Degeneration of the intervertebral disc. „Arthritis Res Ther”. 5 (3), s. 120-30, 2003.
Ohshima H, Urban JP. The effect of lactate and pH on proteoglycan and protein synthesis rates in the intervertebral disc. „Spine”. 17 (9), s. 1079-82, 1992.
Park P, Garton HJ, Gala VC, Hoff JT, McGillicuddy JE. Adjacent segment disease after lumbar or lumbosacral fusion: review of the literature. „Spine”. 29 (17), s. 1938-44, 2004
Iatridis JC, Mente PL, Stokes IA, Aronsson DD, Alini M. Compression-induced changes in intervertebral disc properties in a rat tail model. „Spine”. 24 (10), s. 996-1002, 1999.
Pope MH, Goh KL, Magnusson ML. Spine ergonomics. „Annu Rev Biomed Eng”. 4, s. 49-68, 2002. Skocz do góry
Elfering A, Semmer N, Birkhofer D, Zanetti M, Hodler J, Boos N. Risk factors for lumbar disc degeneration: a 5-year prospective MRI study in asymptomatic individuals. „Spine”. 27 (2), s. 125-34, 2002.
Annunen S, Paassilta P, Lohiniva J, Perala M, Pihlajamaa T, Karppinen J, et al.. An allele of COL9A2 associated with intervertebral disc disease. „Science”. 285 (5426), s. 409-12, 1999. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10411504.